Schildpadden bij het ontbijt & Kargıcak Plaj (11/8)

We hebben een hotelkamer op de eerste verdieping in het hotel. Het hotel heeft een schuin dak, dus gisteren was het bij binnenkomst erg warm. Er is 1 airco, die 2 kamers moet afkoelen. Dat duurt even. Gelukkig hebben we wel redelijk geslapen. We worden alleen weer heel vroeg wakker omdat de gordijntjes van wit laken zijn gemaakt. We zitten dus op tijd aan het ontbijt. Dit wordt geserveerd op het terras aan het water. Blijkbaar komen de schildpadden dan ook langs. Waarschijnlijk om te bedelen. Het zijn werkelijk vreemde dieren om te zien. Ik vind ze bijzonder omdat je nog echt de oervorm van de natuur in ze ziet. Ze hebben een kop met een tuitvormige neus en bek, geen scherpe snavelbek. Aan de voorpoten zitten een paar flinke nagels. Morgen moet ik zeker even mijn telefoon meenemen om foto's of een filmpje te maken.
Het ontbijt is helemaal prima en iedereen wenst elkaar een fijne feestdag, want vandaag is het slachtfeest begonnen.

Wij willen vandaag graag iets ondernemen, maar de jongens willen niet mee. Ze zijn zeker bang dat we weer een bezichtiging gaan doen😊. Mo en ik trekken ons eigen plan. We krijgen als tip van de manager om met eigen vervoer naar Kargıcak Plaj te gaan. "Tenminste, als je een goede chauffeur bent," zegt hij. Nou, dat klinkt Mo natuurlijk als een uitnodiging in de oren!
De jongens willen nog steeds niet mee, dus we gaan samen.

Via de navigatie komen we echter midden in een dorpje terecht, bij iemand op het erf. Dit is niet goed. Wanneer we even terugrijden en een ander pad volgen komen we borden tegen met Kargıcak Bay erop. Die volgen we. Het is best een uitdagende rit, zeker het allerlaatste stuk (zie filmpje), maar je moet er wel wat voor over hebben. We komen in een mooie baai uit.

Hier is een nette strandtent. Het is hier heerlijk rustig, maar werkelijk prachtig. Het strand doet me denken aan de baai in Ekincik, waar we vorig jaar waren. Het zand is donker en het strand is bezaaid met stenen. De kleuren zwart, oranje en groen overheersen. 

Links van deze baai zien we nog een inham en we besluiten hier naartoe te zwemmen. Ik heb wel iets tegen diep water (iets met grote vissen enzo😲), maar ik doe dapper een poging. Het water is super helder en blauw. In principe kun je de bodem zien, maar we zwemmen ook door een stuk waar je de bodem niet kan zien, ondanks dat het water heel helder is. Opeens bedenk ik me, dat het dan wel heel diep moet zijn. O jee, daar houd ik niet van. Ik dwing mezelf door te zwemmen en de gedachte aan grote beesten gaat weer weg. En als er dan een beest komt, dan zie ik 'm hier tenminste aankomen in het heldere water...  Wat ben ik toch een held op sokken! Haha! Het zit allemaal in je hoofd...

Het andere strand heeft tot mijn grote verbazing lichter zand. Ook de stenen zijn hier anders van kleur. We verzamelen wat mooie stenen en ik vervoer ze in mijn bikinitopje mee terug. We moeten immers nog terugzwemmen. 

Zo al met al hebben we een fijne 💓dag samen. Wat ons wel opvalt is dat een deel van de bezoekers hier best flink alcohol drinkt. Dat moet straks ook nog weer terug over dat pad met die steile afgronden. "Verstandige mensen," denk ik en ik neem nog een slok water.  Wanneer we vertrekken blijkt een van de medewerkers Mo nog te herkennen van de periode dat hij hier voetbal heeft gespeeld. Hij durfde het de hele dag niet te vragen, maar nu uiteindelijk wel.