Alarahan en BBQ (29/7)
Bij het ontbijt maken we nieuwe plannen voor de dag. We gaan vandaag naar Alarahan. Hier is een kleine Kervansaray,
maar de hoofdreden is dat hier een rivier langs stroomt en dat is voor de verkoeling erg fijn.
Zodra we geparkeerd hebben komt er een opaatje op ons af lopen uit de naastgelegen bouwval en duwt Mo (hij was het eerst buiten) een theeglaasje met een rood sap in de handen en wij ontkomen er ook niet aan. Er wordt wat heen en weer gebabbeld: iets over de kervansaray, parkeren en het in de buurt gelegen kasteel. Eind van het liedje is, dat je je toch wel verplicht voelt iets van geld te geven voor de geleverde (weliswaar opgedrongen en ongevraagde) diensten. Zo gaat het heel vaak. Wanneer je ergens aankomt wordt je ongevraagd bestookt met adviezen en aanwijzingen soms gevolgd door de vraag om geld voor de geleverde diensten, maar vaker nog is er de verwachting dat je uit beefdheid iets geeft. Lastige situaties. Gezien het krot waar die man uit kwam en de mesthoop die ervoor lag hoop ik maar dat de glaasjes gewassen waren, maar ik ben er bang voor. 😱
Tegenover de kervansaray is een bedrijf waar je forel kunt vangen om op te eten. Het heeft een groot deel van de oever ingenomen en afgezet. Wij willen graag naar de overkant, want hier zijn plateaus gemaakt en daar is wel schaduw. Hiervoor moeten we wel klimmen en klauteren over de soort wal van stenen/dam in het water. Het water stroomt hier soms best snel en het is glad. Dit lukt en we kiezen een fijn plekje uit.
Het water stroomt snel, zo snel dat je flink tegen de stroom in moet zwemmen om niet achteruit te gaan. Dit wordt niet langer dan 42 seconden volgehouden door Mo.... Het is lekker fris en we vermaken ons hier wel.
We kunnen niet heel laat terug, want we hebben afgesproken om met 3 gezinnen te gaan BBQ-en bij de villa.
Op de terugweg, klauteren we weer over de dam, maar Emre verliest hierbij een slipper. Even zijn we bang dat hij stroomafwaarts is gegaan, maar we hebben geen slipper zien wegdrijven. Gelukkig vindt Mo de slipper: hij was onder een grote steen gekomen en daar door de stroming blijven steken.
We krijgen een berichtje van booking.com dat het hotel dat waar we in Mersin 1 nacht geslapen hebben, heeft gemeld dat wij daar niet zijn komen opdagen. In een mailtje vragen ze ons om via buttons te reageren: 1) Ja, ik heb niet ingecheckt of 2) Nee, ik heb wel ingecheckt. (Echt waar, zo stond het er! Erg ingewikkeld).Tegen beter weten in én op hoop van zegen gebruiken we de 2de button. Vrijwel direct krijgen we de automatische bevestiging dat we hebben aangegeven dat we niet (?!?) hebben ingecheckt en dat we nog horen hoe dit afloopt. Hier klopt iets niet. Dus we mailen er maar weer achteraan. Wel vervelend dat dit gebeurt. We vonden het hotel al heel erg tegenvallen, maar goed, dat kan een keer gebeuren. Gelukkig was het maar voor 1 nacht. We hebben als bewijs van aanwezigheid een screenshot van de wifi-configuratie van dat hotel en ik heb nog zo'n zakje met een lotiondoekje van het hotel. Dat moet genoeg zijn lijkt me. Verder vonden we het hotel en de omgeving zo tegenvallen, dat we er geen foto's van hebben. Ik schrijf een mail terug, maar wie mij ook maar een klein beetje kent weet dat ik dit maar lastig los kan laten totdat ik bevestigd krijg dat dit misverstand opgelost is. Bij nader inzien, was deze mail er alleen maar, zodat booking.com aanspraak kan maken op hun tarief...
Bij de villa helpen we allemaal mee met de voorbereidingen voor de bbq. Het is erg gezellig en de salades, het vlees en de frisdrank gaan over en weer over de tafel.
Ook heb ik een paar moppen gehoord. Er wordt altijd 2x om gelachen, door het vertalen, wat op zich ook wel weer lachen is. Wie weet kan ik er een paar onthouden....
