Voorpret en regeldingetjes

De kogel is door de kerk. We gaan dit jaar opnieuw met onze eigen auto rondreizen in Turkije. Daar waar ik pak 'm beet 10 jaar geleden, na de eerste keer, riep:"Eens maar nooit weer!" Begin ik nu inmiddels een doorgewinterde langeafstandsreiziger te worden. Toch blijft het wel een dingetje hoor: Eerst zo'n 2500 kilometer reizen voor je überhaupt in het land van bestemming bent aangekomen. Gelukkig zijn in die 10 jaar de reisomstandigheden flink verbeterd, denk maar aan de wegen. Ook de aanschaf van de tolvignetten is sinds dit jaar in de meeste landen al van te voren te regelen. Dat scheelt een hoop oplichterij onderweg en je hoeft niet in de rij te staan!

Onze eerste rondreis met de auto was 10 jaar geleden. Destijds zijn we vanuit Istanbul langs de kust van de Zwarte Zee gereisd tot aan Georgië.Vorig jaar hebben we de Westkust aangedaan, maar toen hadden we 2 verblijfsplaatsen voor elk 10 dagen. Nu willen we meer gaan trekken, dus zullen we vaker verkassen en diverse hotels en appartementen zijn al gereserveerd.

Het plan is om, zodra de vakantie start, met ons vieren via Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Servië en Bulgarije naar Turkije te rijden. (Alhoewel de route via Griekenland ook een optie blijft). We zullen dan via de Westkust van Turkije afzakken naar het zuiden tot Kuşadası. Vandaaruit gaan we door centraal Anatolië naar Denizli ofwel Pamukkale. Wiki Pamukkale Deze streek is beroemd om haar kalkterassen en thermaalbronnen.

Daarna volgt Konya, deze stad is beroemd om Mevlana en de dansende derwisjen: zij kunnen in een soort trance toestand uren land ronddraaien. Hierbij dragen ze prachtige, witte gewaden. 

Vervolgens gaan we naar Nevşehir Cappadocië. Hier is een prachtig surrealistisch landschap van lavasteen te bewonderen. Tel daarbij op de erosie door de wind en je zult prachtige creaties van de natuur zien!

Ook zullen we hier de ondergrondse stad Derinkuyu bezoeken. In 1963 is deze stad herontdekt toen een man zijn huis wilde verbouwen. Derinkuyu

De reis gaat verder naar Mersin aan de zuidkust. Dan naar Side, voor een beroemd amfitheater en de watervallen van Manavgat. Wanneer we in Patara zijn dan gaan we de woonplaats van Sint Nicolaas en diverse oudheden bezoeken. Inmiddels zijn we dan al weer een flink eind richting ons startpunt.  We zullen schildpadden gaan zien (hopelijk) in Dalyan. Dan zit de reis er al bijna weer op. We gaan via Edirne weer richting Nederland.

We zien er erg naar uit om ons onder te dompelen in de roots en cultuur van Rasim. We vinden het erg belangrijk om onze jongens voldoende te laten proeven van de achtergrond van hun vader. Daarnaast gaan we met deze reis langs een flink aantal plaatsen, die we ook tijdens onze huwelijksreis hebben bezocht. Dat we dit nu weer kunnen doen als gezin is natuurlijk prachtig. We verheugen ons er dan ook enorm op.