Interessant verdienmodel & rafting (6/8 & 7/8)

6/8: De afgelopen dagen hebben we voor de verandering niet zoveel gedaan en dat hoeft ook niet. 's Avonds gaan Mo en ik even naar de a101 (dit is een soort Aldi) om de hoek om wat frisdrank, water en chips te kopen. Bij de kassa staat een jonge vrouw. Ze haalt onze producten langs de kassa, maar het valt Mo op dat ze bij elk product 2x snel achter elkaar een toets aanslaat. Mo vraagt om de kassabon en al gauw blijkt dat de jongedame elk product dubbel heeft aangeslagen. Ze geeft duizend verontschuldigingen en :"Nee, ze weet ook niet hoe dit heeft kunnen gebeuren."  Gezien het hoge aantal nietsvermoedende toeristen dat hier komt, kan deze aanpak een interessant verdienmodel zijn.  Ik kan deze werkwijze echter niet rijmen met het hoofddoekje dat ze draagt. Dat zal toch ook staan voor het aanhangen van een overtuiging, waarin je elkaar eerlijk behandelt?! 

7/8: Vandaag is Sırrı jarig. Maar het  is een beetje gek is als wij hem ontbijt op bed geven, dus houden we het maar bij een welgemeende felicitatie en mag hij ons ontbijt geven😁. We helpen wel een beetje, maar dat doen we vaker. 

Vandaag hebben we afgesproken om te gaan raften. Deze keer nemen we beide zoons van de villa-eigenaren mee (Ali en Emre-2). Hiervoor moet dit stel ook vroeg uit bed. Aangezien ze de gewoonte hebben pas laat in de nacht (of vroeg in de ochtend, het is maar net van welke kant je het bekijkt) naar bed te gaan, is dit nogal een uitdaging. Maar ze hebben er erg veel zin in, dus ze zijn zowaar op tijd wakker. Een beetje buitenlucht zal Emre-2 goed doen😋. Hij zit de hele dag en nacht binnen en slaapt of speelt games😱. 

In de auto heerst de spanning van een schoolreisje. Zo grappig. Wanneer we denken dat we bij de juiste rafting-aanbieder zijn aangekomen, blijkt dat we bij de buren zijn.  Deze man probeert ons echter over te halen met hem in zee te gaan en hij beweert zelfs dat het bedrijf waar we de afspraak mee hebben illegaal is. Over een weiland komt de eigenaar van de rafting-aanbieder waarmee we wel afgesproken hebben, aanlopen. Nu wordt een en ander duidelijk. We gaan, volgens afspraak, met deze 2de man mee en laten de buurman een beetje boos achter. Gezellige boel hier. 

Het blijkt dat we een raft voor ons 6-en krijgen. Meestal puilt een raft uit met mensen; 10-12 is geen uitzondering. De grote groep met rafters is al weg en we wachten nog een half uur of 3 kwartier voor wij met raft naar de start-zone worden gereden. Wel zo rustig. Ik begin VIP allures te krijgen🙄. 

Wachten blijkt lastig voor Ali en Emre-2, onze jongens hebben er niet zoveel problemen mee. Nadat we de uitrusting hebben gekregen, gaan we dan toch op weg. Op de start-zone moeten we de raft zelf naar het water dragen. Er staat een enorme groep waar we (klaarblijkelijk) met onze raft dwars doorheen kunnen walsen richting de oever. De raft wordt zo her en der als botsauto gebruikt door de gids, die voorop loopt, want niet iedereen gaat aan de kant of heeft door dat we er langs gaan. Beetje lomp, maar wanneer je zo 'n raft als groep eenmaal in beweging hebt, heb je eigenlijk geen andere keus dan mee te lopen. Zonder slachtoffers te maken komen we bij het water. En binnen 3 tellen zijn we onderweg. Gezien de voorspelde warmte vandaag van 35°C is dat wel fijn. De rivIer is niet heel wild, maar er zitten wat leuke versnellingen in, waar je goed nat van wordt. Ook wordt iedereen een keer overboord gegooid. En natuurlijk is er altijd het spel om andere boten met  je paddles zo nat mogelijk te maken. Dit gebeurt uiteraard over en weer. 

Uiteindelijk komen we weer aan bij het basiskamp. Hier krijgen we een prima maaltijd voorgeschoteld in alle rust, omdat de grote drukte al geweest is. Gebaseerd op onze ervaringen van vandaag kan ik Flamingo Rafting aanraden in Köprülü Kanyon. We kunnen zien aan de jeugd dat ze, net als wij, allemaal genoten hebben. Zo rumoerig als de achterbank op de heenweg was, zo stil is het er nu. Zouden ze moe zijn? 

Voor het avondeten hebben Sırrı en Mo  samen Patlıcan kebap gemaakt (Aubergine, tomaat, ui, aardappel en gehakt uit de oven) en Florina heeft rijst en haar heerlijke wortelsalade gemaakt.

Van het laatste 1 schaal speciaal voor onze Emre, die vindt het super lekker. Voor degenen die zich afvragen wat ik dan doe: naast dat er een vrijwilliger moet zijn om al dit lekkers te eten, mag ik van Florina niets doen. Als ik snel ben dan lukt het me om af te ruimen en borden voor te spoelen, maar ze stuurt me lachend steeds weer de keuken uit. Tandenknarsend voeg ik me naar deze rol, want echt niets doen is heel erg moeilijk. 

We hebben voor Sırrı als verrassing een verjaardagstaart gekocht. Dat is erg ongebruikelijk hier. Hier wordt, zeker bij volwassenen, nauwelijks aandacht besteed aan een verjaardag. Hij vond het erg leuk en zegt bij het aansnijden van de taart dat dit de eerste x in zijn leven is (de man is 49 geworden).