Çatalhöyük en Picknick (Konya 22/7)

22 juli 2019 - Konya, Turkije

Vandaag gaan we naar een archeologische vindplaats op ongeveer 42 km van Konya: Çatalhöyük. De rit ernaartoe voert ons langs een veehouderijgebied (met name koeien geloof ik), gevolgd door landbouwgebied: suikerbieten, meloen, maïs en natuurlijk zonnebloemen. De weg wordt steeds slechter en ik grap nog dat dat is om alvast in de stemming te komen van de eindlocatie, aangezien het om archeologie gaat. We komen echt uit in een achteraf gebied. Op de kleine parkeerplaats staan 2 andere auto's. En we hopen maar dat het de moeite waard is. De toegang is vrij. De bewakers vertellen ons dat er een expositie is, daarna kun je een route volgen door diverse replica-huizen, om vervolgens de 2 overdekte archeologie-sites te bezichtigen. 

IMG_20190722_104358IMG_20190722_181743IMG_20190722_104508

Binnen valt onze mond open van verbazing. In een nette tentoonstelling wordt van A tot Z verteld hoe deze oudste nederzetting gevonden is en wat er allemaal is ontdekt.

IMG_20190722_182206

De uitleg bij de afbeeldingen en replica's is zowel in het Turks alsook in (zeer correct) Engels. Er is zelfs een Engelstalige documentaire!

In het kort: Çatalhöyük, vroeger Çatal Hüyük, was een belangrijke neolithische en chalcolithische nederzetting in het zuiden van Centraal-Anatolië. De oudste bewoningslagen dateren van ca. 7400 v. Chr. De site werd in 2012 door UNESCO op de werelderfgoedlijst geplaatst. De nederzettingen bestaan uit huizen die naast en aan elkaar zijn gebouwd (muur tegen muur). Er waren dus geen straten zoals wij ze nu kennen. De ingang van de huizen was via het dak; met een houten ladder kwam men binnen. In de huizen was een vuurplaats, (meestal onder de trap) en opslagruimtes. Slapen, koken, werken en leven deed men in 1 ruimte of op het dak. Er zijn vondsten gedaan van diverse gereedschappen, zoals priemen, messen, kommen, maar ook een sluiting voor kleding bestaande uit een haak en een oog.

IMG_20190722_181817

Men begroef de doden in de vloer van huizen. Er zijn diverse wandtekeningen gevonden. Wanneer men een nieuw huis nodig had, dan brak men het bestaande huis tot halve hoogte af en vulde dit met het sloopafval. Hier bovenop werd dan het nieuwe huis gebouwd. Zo kon het dat er in de loop van de tijd een hoogte van wel 21 meter aan op elkaar gestapelde huizen kon ontstaan. De omgeving bestond uit moeras en bood voldoende bouwmateriaal, maar ook vruchtbare grond en plaatsen om dieren te hoeden.

Wat is dit een prachtige plek om te bezoeken zeg! Je staat met je benen weer midden in een stukje geschiedenis, dat nog steeds onderzocht wordt. Wanneer wij er zijn, zien we ook archeologen druk aan het werk. Indrukwekkend! 

IMG_20190722_115206

We ontmoeten er een Amerikaanse vrouw, die erg van archeologie houdt. Want ze is in haar eentje al naar diverse oude plaatsen geweest, ook in de achteraf-gebieden. Ik vind het dapper van haar, want ze spreekt geen woord Turks. Ze vertelt dat ze met de bus vanaf Konya tot een dorp verderop is gekomen (te ver dus) en vervolgens voor 40TL (=€7,50) door een taxi hier is gebracht, een rit van nog geen 3km! Die man heeft haar afgezet, wetend dat ze geen alternatief heeft. We bieden aan om haar mee te nemen richting Konya wanneer we hier weg gaan. Ze bedankt ons voor het aanbod, maar ze verwacht dat ze hier nog wel enkele uren zal doorbrengen. 

Na de tentoonstelling zijn de replica - huizen aan de beurt. Ook dit is mooi in beeld gebracht. Het geeft je een goed idee van hoe het geweest moet zijn. De doorgangen zijn wel wat nauw en laag. En in het echt was er natuurlijk geen raamopening. 

IMG_20190722_113251IMG_20190722_113236

Alvorens we naar de opgravingen gaan ga ik nog even naar het toilet. Het ziet er schoon uit EN er is toiletpapier! Wanneer ik ga zitten schrik ik me rot want mijn billen zakken weg in een zacht oppervlak: blijkt de wc-bril aan de bovenkant van een kussen te zijn gemaakt😂😂. Dat was echt niet te zien! 

De opgravingen zelf zijn ook indrukwekkend om te zien. Je moet zo her en der wel tussen de zandzakken door kijken voor het grotere geheel, maar dat mag de pret niet drukken. De zandzakken hebben als doel de reeds blootgelegde delen te beschermen tegen de invloeden van buitenaf en als stutmateriaal. 

IMG_20190722_114428

Uitleg bij foto: De gaten die je in de grond zien zijn graven. Deze zijn in de neolithische tijd bedekt met een plateau. Archeologen hebben de overblijfselen verwijderd. Er is een volwassen man in 1 van deze graven gevonden met een ring van bot om elke pink.

IMG_20190722_114502

Uitleg bij foto: Kijk naar links. Zie je hoe dik de muren van dit huis waren? De muren van de huizen waren meestal tegen elkaar gebouwd zonder ruimte ertussen. Kijk nu voorbij het gebouw naar links. De lagen van materiaal die je kunt zien is een mestbult. Het is de afvalput. De mensen hadden vroeger erg weinig afval. Het heeft ongeveer 200 jaar geduurd voordat deze hoeveelheid er was. 

​​​​​Doordat we de expositie zo aandachtig hebben bekeken, begrijpen we nu goed wat we zien.  Uiteraard was de opgraving nog veel groter, maar dit was niet zo goed in beeld te brengen. 

Klik hier voor meer informatie over Çatalhöyük. Echt interessante kost. 

Hierna gaan we naar Meram Tual alm. Seyir Tepesi. Dit is een park op een berg, vanaf waar je een mooi uitzicht over Konya schijnt te hebben. We willen hier gaan picknicken. We hebben geleerd van gisteren en onderweg slaan we wat eten in. Terwijl wij na een tankbeurt genieten van de aangeboden thee, zorgt Mo ervoor dat alle stof weer van de auto gewassen wordt. 

IMG_20190722_132636

In heel Turkije, maar ook op de rit naar het park verwonderen wij (irriteren is misschien een beter woord) 😖 ons over sommige Turkse bestuurders. Het lijkt wel of ze hun rijbewijs bij een pakje boter hebben gekregen.  Bijna iedereen hier rijdt links, zo links als mogelijk, ookal rijdt men als een 🐌 en zijn er 3 rijbanen. Daarbij is men druk met de telefoon in de weer, zodat men met 1 hand de telefoon vasthoudt en afwisselend met de andere hand stuurt EN schakelt. Dit laatste zorgt er dan weer voor dat het optrekken na stilstand, bijvoorbeeld bij een verkeerslicht, tergend langzaam gaat. Tel al het bovenstaande bij elkaar op en je ziet dat er al snel gevaarlijke🤕situaties ontstaan. Ik begrijp er niets van, want ook hier is de straf voor rijden met je mobiel niet mals. Volgens Mo ben je dan je rijbewijs 2 jaar kwijt. 

Verder passeren we een windmolen precies zoals ze wel in Nederland staan, maar dan echt helemaal van hout. Omdat we in de auto onderweg zijn heb ik er geen foto van kunnen maken., zoals ik van zoveel plotseling opduikende dingen niet kon.  In het picknickpark zien we een eekhoorntje de weg over trippelen en in een boom klimmen. De staart ziet er anders uit dan die van de eekhoorntjes bij ons (misschien was het wel een ander dier..) Ook hier was ik weer te laat met de camera. 

We rijden de berg op en kiezen een mooie overkapping uit. Er staat een flinke bries, wat wel fijn is, want dat werkt als een soort natuurlijke airco zodat het hier nooit echt brandend warm is. We stallen al het eten uit en genieten van het stille plekje en de late lunch. Het is er nu rustig, maar in het weekend moet het vast druk zijn. 

IMG_20190722_142326

Daarna zijn we rond een uur of 4 weer terug in het hotel. Iedereen heeft weer wat vrije tijd. 

Morgen vertrekken we naar Nevşehir, Capadocië. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Wichert en Alie:
    23 juli 2019
    Bijzonder dat jullie dan zoiets moois zien terwijl je het niet verwacht. Een dag met een gouden randje . De automobilisten buiten beschouwing gelaten dan. Benieuwd naar de volgende verhalen.